درب چوبی

 

درب چوبی از قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین عناصر در طراحی داخلی است. گرما، حس طبیعی، و جلوه‌ی لوکس آن در هر فضا باعث آرامش و احساس کیفیت می‌شود. وقتی نور روی رگه‌های طبیعی چوب می‌افتد، فضا زنده‌تر و صمیمی‌تر می‌شود — چیزی که هیچ متریال مصنوعی به‌طور کامل نمی‌تواند تکرارش کند. اما در کنار تمام این زیبایی، درب‌های تمام‌چوب محدودیت‌هایی دارند که باید با دید فنی و اقتصادی به آن‌ها نگاه کرد.

این درب‌ها معمولاً از چوب‌های طبیعی مانند راش، بلوط، گردو، چنار، زبان‌گنجشک و کاج ساخته می‌شوند. هر نوع چوب ویژگی، ظاهر و قیمت متفاوتی دارد:

چوب گردو: یکی از لوکس‌ترین و گران‌ترین چوب‌هاست. رنگ آن قهوه‌ای تیره تا خاکستری با رگه‌های موج‌دار و چشم‌گیر است. استحکام بسیار بالایی دارد اما هزینه‌ی بالای فرآوری و کمیابی آن باعث شده بیشتر در پروژه‌های خاص و مجلل استفاده شود.

چوب بلوط: از چوب‌های سخت، مقاوم و بادوام است. بافت متراکم و رنگ گرمش باعث شده در طراحی‌های کلاسیک و سلطنتی پرکاربرد باشد.

چوب راش: از نظر اقتصادی به‌صرفه‌تر است و به‌دلیل رنگ‌پذیری بالا، برای ساخت درب‌هایی که بعداً رنگ یا پتینه می‌شوند گزینه‌ای عالی است. بافت نسبتاً یکنواختی دارد و برای کارهای نیمه‌لوکس مناسب است.

چوب چنار و زبان‌گنجشک: رنگ روشن‌تری دارند و بافتشان ملایم‌تر است. از نظر ظاهری حس سبک‌تر و مدرن‌تری ایجاد می‌کنند، ولی در برابر رطوبت نیاز به پوشش محافظ دارند.

چوب کاج: نرم‌تر و سبک‌تر است و معمولاً در پروژه‌های اقتصادی یا سبک‌های روستیک استفاده می‌شود. مقاومت بالایی در برابر فشار ندارد اما برای فضاهای خشک انتخابی کاربردی است.

با وجود این تنوع، چوب طبیعی همیشه چالشی بزرگ دارد: کنترل رفتار آن در برابر تغییرات محیطی. چوب موجودی زنده است؛ با تغییر دما و رطوبت منبسط و منقبض می‌شود. اگر فرآیند خشک‌کنی، رنگ یا مونتاژ دقیق نباشد، پس از مدتی درب تاب برمی‌دارد یا ترک‌های ریز در سطح آن ایجاد می‌شود.

از نظر طراحی نیز چوب طبیعی طرح‌پذیری محدودی دارد. به‌دلیل سختی و تراکم چوب، اجرای طرح‌های CNC، خطوط ظریف یا فرم‌های مدرن روی آن بسیار دشوار و پرهزینه است. حتی ایجاد شیارهای سطحی ساده یا فرم‌های هندسی، زمان‌بر و همراه با پرت زیاد متریال است.

چون چوب طبیعی بر خلاف MDF، در هر برش جهت الیاف متفاوتی دارد، بخش‌هایی از کار در فرآیند CNC یا برش ممکن است خرد یا لب‌پر شود. این یعنی دورریز بالا و افزایش مستقیم هزینه. در پروژه‌هایی با تعداد زیاد درب (مثل برج‌ها یا مجتمع‌های مسکونی)، این حجم پرت چوب و زمان ساخت باعث می‌شود قیمت نهایی بسیار سنگین شود.

به همین دلیل، با بالا رفتن قیمت چوب خام و هزینه‌های فرآوری، رویکرد بازار در سال‌های اخیر به سمت متریال‌های مهندسی‌شده مانند MDF و HDF رفته است. این متریال‌ها با حفظ ظاهر چوب، امکان تولید دقیق‌تر، طراحی‌پذیری بیشتر و کنترل قیمت را فراهم کرده‌اند.

درب‌های چوبی MDF و HDF

درب‌های MDF و HDF نسل جدیدی از درب‌های چوبی هستند که با مهندسی دقیق ساخته می‌شوند تا همان حس چوب طبیعی را با پایداری و قیمت منطقی‌تر ارائه دهند.

این درب‌ها از الیاف چوب و رزین فشرده تشکیل شده‌اند و به‌صورت ورق‌هایی با دانسیته مشخص تولید می‌شوند. در ساخت درب، مغز MDF یا HDF روی کلاف چوبی نصب می‌شود تا استحکام لازم را داشته باشد، و سپس سطح آن با روکش‌های مختلف پوشانده می‌شود.

تفاوت اصلی MDF و HDF در میزان تراکم و کاربرد آن‌هاست:

MDF (Medium Density Fiberboard)(تراکم متوسط):

چگالی آن معمولاً بین ۷۰۰ تا ۷۵۰ کیلوگرم در مترمکعب است.

سطحی بسیار صاف دارد و به‌خاطر تراکم متعادل، برای طراحی‌های متنوع، رنگ‌کاری و CNC ایده‌آل است.

MDF به راحتی طرح می‌پذیرد و اجازه می‌دهد فرم‌های خاص، برجستگی‌ها یا خطوط ظریف روی آن اجرا شود بدون آن‌که لب‌پران یا ترک بخورد. همین ویژگی باعث شده برای ساخت درب‌های سفارشی، فلت مدرن، یا کلاسیک با شیار و طرح خاص، بهترین گزینه باشد.

HDF (High Density Fiberboard) (تراکم بالا):

چگالی آن بین ۸۵۰ تا ۹۰۰ کیلوگرم در مترمکعب است و در نتیجه سخت‌تر، سنگین‌تر از MDF است.

اما به همان نسبت، اجرای طرح و CNC روی آن سخت‌تر و محدودتر می‌شود. به همین دلیل HDF معمولاً برای درب‌های ساده، مقاوم و پرتردد استفاده می‌شود. به همین دلیل از درب های HDF معمولا در جاهایی استفاده می شود که شکل و طراحی درب مد نظر نیست. البته در سال های اخیر با روند افزایش کیفیت و مقاوت درب های MDF بازار درب های HDF  به مراتب محدود تر شده است.

به زبان ساده:

HDF سخت‌تر است، اما MDF انعطاف‌پذیرتر و قابل شخصی‌سازی‌ تر است.

و  همین ویژگی، MDF را به متریال محبوب طراحان تبدیل کرده است. وقتی بخواهید دربی داشته باشی که دقیقاً با دکور، رنگ و سبک پروژه هماهنگ باشد، MDF بهترین بستر برای این خلاقیت است.

راه‌حل پارس درب فیدار؛ زیبایی چوب، انعطاف طراحی، دوام ماندگار

در پارس درب فیدار،  تمرکز ما بر سه اصل است: زیبایی، دوام و طراحی سفارشی.

بیش از ۸۰ درصد درب‌های ما به‌صورت سفارشی تولید می‌شوند تا هر پروژه ظاهر خاص خودش را داشته باشد — از درب‌های فلت مدرن گرفته تا مدل‌های کلاسیک و نئوکلاسیک با قاب‌برجسته، خطوط ظریف یا شیشه‌خورهای لوکس.

روکش‌های مورد استفاده در پارس درب فیدار از نوع PVC وارداتی ممتاز هستند و در بالاترین تنوع تناژ رنگی عرضه می‌شوند؛
از رنگ‌های روشن اروپایی گرفته تا رنگ‌های چوبی تیره، طرح سنگ، مات، سوپرمات و مدل‌های دارای بافت ریزدانه که جلوه‌ای طبیعی‌تر و لوکس‌تر ایجاد می‌کنند.

ضخامت روکش‌ها کاملاً انتخابی است.
ما با توجه به سبک طراحی و بودجه‌ی شما، از روکش‌های اقتصادی تا روکش‌های ضخیم و مقاوم 0.4 میلی‌متری استفاده می‌کنیم.
روکش‌های 0.4 به‌دلیل ضخامت بالا، عمق بافت بیشتری دارند و در برابر ضربه و فرسایش دوام قابل‌توجهی ارائه می‌دهند.

• روکش‌های شنی (Sand Texture):

این روکش‌ها دارای بافت ریزدانه هستند که به‌طور طبیعی ضدخش و ضدلک است.
این بافت باعث می‌شود خط‌وخش‌های سطحی کمتر دیده نشوند و درب همیشه تمیز، فوق زیبا و یکدست به‌نظر برسد.

• روکش‌های سوپرمات UV:

سطح این مدل‌ها کاملاً مخملی، مات و یکنواخت است و از نظر ظاهری، اگر با اجرای صحیح و دستگاه استاندارد انجام شوند، تقریباً از کار رنگ باکیفیت قابل تشخیص نیستند — اما با هزینه‌ای بسیار پایین‌تر از رنگ پلی‌اورتان یا پلی‌استر.

• سوپرمات‌های UV به‌صورت هم‌زمان:

ایزی‌کلین (پاک‌شوندگی سریع)، آنتی‌فینگر (ضد اثر انگشت)، و مقاوم در برابر سخت‌ترین لکه‌ها هستند.
حتی لکه‌های خودکار، ماژیک و چربی نیز با یک دستمال مرطوب به‌طور کامل پاک می‌شوند.

نکته مهم اینجاست که دستیابی به این کیفیت سطحی، نیازمند اجرای بسیار دقیق، چسب‌های استاندارد، دمای مناسب، پرس حرفه‌ای و تجربه‌ی بالا است.
همان بخشی که پارس درب فیدار با تجهیزات تخصصی و تیم فنی حرفه‌ای به‌طور کامل فراهم کرده و تضمین می‌کند که سطح نهایی کار هم زیبا و هم بادوام باشد.

اگر به‌دنبال درب چوبی هستید که بتواند با سلیقه‌ و دکور خانه‌ات هماهنگ شود؛ چه مدرن، چه کلاسیک، چه نئوکلاسیک، پارس درب فیدار با درب‌های MDF ممتاز و روکش‌های لوکس وارداتی، همان اصالت چوب را با انعطاف طراحی امروز به شما می‌دهد.